63

Να έρθετε στην Θήβα. Αξίζει.

Όχι για την αρχαία ιστορία και τα απομεινάρια της δόξας. Άλλωστε αυτά είναι τόσο βαθιά κρυμμένα στις συνειδήσεις των Φορέων, που δεν θα τα βρείτε. Ή κι αν κάποια κάποτε ξεμυτήσουν, θα σπεύσουν να τα γυρίσουν πίσω στα σκοτάδια των αιώνων, σκουπίδια, χαρτόνια, μπουκάλια, χορτάρια, ένα τρύπιο παπούτσι, πεταμένα ρούχα μαζί με τη μαύρη σακκούλα, που έδωσαν στον γύφτο και ανοίγοντας, ανακάλυψε πως ταιριάζουν κι αυτά στη λήθη της ανθρώπινης ευεργεσίας, μια σκισμένη αφίσα του πολιτιστικού συναγερμού της πόλης, κόκκαλα από την παρακείμενη ταβέρνα και πολλά άλλα.

Δεν θα αναφερθώ σε μυθεύματα και κιτρινισμούς που ήθελαν τον Κάδμο να ξυπνάει ένα καυτό πρωινό καλοκαιριού, ιδρωμένος, πνιγμένος μάλλον, από ένα πρόγραμμα Πινδαρείων με κεντρικό όνομα να δεσπόζει, του Γονίδη.

Δεν τον πείραξε η τσίκνα του Αυγούστου και τον ενόχλησε το πρόγραμμα του μπολιτισμού; Απαπα! Δεν εμπιστεύομαι τέτοιες θεωρίες!

Να έρθετε που λέτε, εσείς οι ξένοι στην πόλη μας.

Στη μια είσοδο της πόλης θα σας υποδεχτούν πινακίδες αγάπης. Γιατί αγαπάμε την Θήβα και τους επισκέπτες της. I Thiva και ξερό ψωμί!

Στην άλλη είσοδο, θα σας υποδεχτεί ένας υπερσύγχρονος καταυλισμός Ρομά, με δωρεάν στέγαση, ύδρευση, ηλεκτροφωτισμό, μουσική στη διαπασών όλο το 24ωρο και πάσης φύσεως μαγαζάκια για να βρείτε ό,τι επιθυμείτε.

Κλεμμένα αγροτικά, χρυσαφικά, χρήματα, και αυταπάτες. Πολλές αυταπάτες ζωής από όλο τον κόσμο για την επόμενη μέρα.

Τους φροντίζει λοιπόν ο δήμος, απολαμβάνουν όλα τα ευρωπαϊκά κονδύλια στο ακέραιο οι ευπαθείς, ζουν στις ευνοϊκότερες των συνθηκών, κι αυτοί το ανταποδίδουν στο έπακρο με την ψήφο τους. Όμορφα πράγματα, έντιμα!

Μην διανοηθείτε, ακούγοντας ‘’ευπαθή όμάδα’’ να δώσετε ευεργεσία. Θυμώνουν. Δεν είναι επαίτες. Προτιμούν να κοπιάσουν για το μεροκάματο, παρά να παραταχθούν στη ζητιανιά.

Θα τους δείτε σκαρφαλωμένους πίσω, μπρος ή πάνω στον φράκτη να μοχθούν να στοιβάξουν πέτρες για να τις πετάξουν στο παρμπρίζ σου. Για το καλωσόρισμα στην πόλη είναι, Χαιρετισμός. Μη βιαστείς να τους καταδικάσεις.

Τώρα, αν ο γερο Μπάμπης απ’ την Αθήνα την έφαγε την πετριά κατακούτελα και απογυμνώθηκε από το βάρος 3000 ευρώ…

Αφού δεν σταμάτησε στο σινιάλο τους, αφού φάνηκε αγενής και δύστροπος. Τους θύμωσε! Άνθρωποι βασανισμένοι, αγράμματοι είναι, αντέδρασαν παρορμητικά. Τι ήθελε κι αυτός τόσα λεφτά στη βόλτα του στα …αρχαία; Σάμπως θα τραπέζωνε τους Σπαρτούς ή τους Λαβδακίδες;

Αφού περάσετε τα παραπάνω ‘’διόδια’’ της εισόδου, μη πάτε αμέσως στο Μουσείο. Περιμένετε να ανοίξει το ‘’υπάρχον’’ κυλικείο εκεί, για να πιείτε ένα κόμπο νερό. Σήμερα, αύριο, φήμες λένε πως θα ανοίξει. Σαν τον χειμερινό κινηματογράφο της πόλης που κάποιοι νευρικοί και κακότροποι βιάστηκαν να ‘’κηδέψουν’’. (Ηλία είσαι κι εσύ μέσα )

Σωπάτε βρε. Κάντε λίγο υπομονή. Το είπαν οι αρμόδιοι. Σε ένα τέρμινο θα ανοίξει. Ξέρεις εσύ τι μονάδα μέτρησης είναι το τέρμινο; Ξέρεις πόσο διαρκεί; Εμ;

Συναντήσατε κακοτεχνίες στους δρόμους στον περιφερειακό και στο Πυρί; Προσπεράστε τις με χαμόγελο κατανόησης. Είναι για το καλό όλων. Είναι από την αναβάθμιση στις ψηφιακές λειτουργίες και στην ποιότητα ζωής των πολιτών. Οπτικές ίνες, φυσικό αέριο, έξυπνες διαβάσεις. Αμέ!

Είχαμε και θερμαινόμενα παγκάκια τον χειμώνα. Τώρα δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμη ή αν έχουν μετατραπεί σε ..δροσιζόμενα. Θα σας γελάσω.

Φτάσατε τώρα στον πεζόδρομο λογικά. Ψάχνετε για παρκάρισμα. Πεζόδρομος και παρκάρισμα είναι δυο έννοιες ασύμβατες. Εξάλλου και στα μέρη σας, σας έχουν οι δήμοι κρατημένες θέσεις; Δεν το πιστεύω. Κάντε καμιά δεκαριά γύρους να γνωρίσετε και την πόλη και κάπου θα βρείτε. Υπόψιν, μόνον προς τα δικαστήρια κάτι μπορεί να υπάρχει ελεύθερο. Ευκαιρία να δείτε το Μέγαρο των Δικαστηρίων μας. Ευκαιρία να διαπιστώσετε την μπαγαποντιά που μας έπαιξαν οι γείτονες με τις ευλογίες κάποιων δικών μας.

Δε βαριέσαι, περασμένα ξεχασμένα. Θα πατήσετε και μια έξυπνη διάβαση στο δρόμο προς το κέντρο. Μη σας προβληματίσει η πληθώρα των κλειστών μαγαζιών στη διαδρομή σας. Δεν είμαστε τεμπέληδες. Λεβέντες και υπερήφανοι είμαστε και δεν δουλεύουμε για τους άλλους. Για το κέφι μας τα ανοίγουμε και τα κλείνουμε όποτε τα τζάμια θέλουν καθάρισμα.

Πού είναι ο κόσμος; Αναρωτιέστε. Αφού μόνον σκυλιά βλέπετε ξαπλωμένα στην πλατεία.

Εμ, λάθος εποχή διαλέξατε φίλοι!

Ελάτε καλοκαίρι. Ελάτε τον Σεπτέμβρη να χορτάσετε δρώμενα και πολιτισμό. Γιατί έχουμε κι απ’ αυτά! Ειδικά στο φεστιβάλ Οινογνωσίας… θα υποκλιθείτε! Εκεί να δείτε μεγαλεία και γκλαμουριά!

Εκεί να δείτε τον δήμο μας να αδειάζει τσέπες για να χαρούν οι επισκέπτες.

Τώρα πιείτε ένα φρέντο στο Θέατρο, φάτε μετά στη Λαδόκολλα και ανακουφίστε τις υπόλοιπες ανάγκες σας εκεί. Γιατί στα δημόσια ουρητήρια θα χρειαστείτε βατραχοπέδιλα για να μπείτε. Και καλό κολύμπι μη σας πω.

Τώρα με βαρύ το στομάχι θέλετε αλήθεια να δείτε τις Πύλες; Πού θα πάτε καλέ; Πού να τρέχετε να τις βρείτε; Αφού ούτε εμείς οι ντόπιοι δεν τις έχουμε δεί. Ακριβοθώρητες και σνομπ είναι. Άσε που η μια απ’ αυτές θεμελίωσε πολυκατοικία! Γι’ αυτό σου λέω. Άστες τις περίεργες…! Μέχρι να ξαναρθείτε, μπορεί όλες να έχουν μεταποιηθεί. Και καλύτερα να σου πω! Αφού είναι στα αζήτητα αιώνων, τί να τις εκθέτουμε στα χαρτιά; Τζάμπα μελάνι τρώμε!

Ρωτάει κάποιος πού θα δει την Αντιγόνη. Κουτσομπόλης είναι, πες του.

Η Αντιγόνη είναι στο σπίτι της, με την οικογένεια της. Με όσους απόμειναν από αυτήν τελοσπάντων. Δεν γυρίζει στους δρόμους σαν την…. Δεν γυρίζει στους Μύθους. Δεν θέλει να ακούει για άλλους μύθους. Ούτε και μεις θέλουμε. Γι’ αυτό και πήρα την πρωτοβουλία να σε ξεναγήσω.

Όσο για τον Ηρακλή που ψάχνεις και δεν βρίσκεις αναφορά και άγαλμα του…

Κανείς δεν ξέρει που είναι ο αλήτης. Σιγά μην του στήναμε και άγαλμα! Στο Λουξεμβούργο τον δελέασαν κάποιοι επιτήδειοι και του έφαγαν λεφτά. Άλλοι τον είδαν στο Γιβραλτάρ να πίνει καφέ και άλλοι στην Αφρική να κάνει σαφάρι.

Ημίθεος σου λέει μετά…

Άσε με καημένε με όλα τα υπερεκτιμημένα της απάτης!

Εμάς ρώτα που τον ξέρουμε σαν κάλπικη δεκάρα!

Προτιμούμε να πούμε για τον Νάκια παρά για τον Ηρακλή!

Άλλος χαρακτήρας, άλλη δυναμική του Νάκια…

Να έρθεις λοιπόν στην Θήβα. Έχει αλήθειες πλέον η Ιστορία της. Αμακιγιάριστη είναι και αξίζει να την δεις έτσι.

Άφησα το περιαστικό δάσος έξω από την περιήγηση, γιατί είμαστε ακόμη στη φωτογραφία των υπογραφών. Ποιος ζει ποιος πεθαίνει…

Καλή διαμονή

Κωνσταντινα Σταθακοπουλου